माझीचं मी !

वाटतं कधी एकटेचं  राहावं
स्वतःशीचं  स्वतः बेधुंद जगावं ,
          जगाची मला पर्वा कशाची ?
              मी तर फक्त माझ्या मनाची .  

 कुठंतरी सुखाला शोधत होते
  ते तर फिरक्या घालत होते ,
       नको ते स्वप्न पाहतं होते
        अस्तित्वातून वाहातं होते .
 शब्दांच्या गणितात गुंतले मी
वर्तमानाला विसरले मी ,
     जीवनाच्या वाटेत एकटेचं
    चालून आता थकले मी. 
         विस्कटलेल्या संसाराला
        नव्या रीतीने पुन्हा आता ,
         प्रयत्न करते उभारण्याचा
        साथ फक्त माझीच मला !
   

 

भास

                               भास  

 नकळत  कळले मला हे ,

तो भास माझा होता

दुखले हे माझे मन पण,

तो खास माझा होता 

हृदयाच्या कोपऱ्यात,

निवास त्याचा होता 

प्रत्येक क्षणोक्षणी ,

आभास  त्याचा होता  

..... नकळत कळले मला हे, 

   तो भास माझा होता 

जगले जरी मी क्षणभर ,

हा प्राण त्याचा होता 

ओढावले जणू मी,

हा नाद त्याचा होता 

अस्तास जीव माझा ,

तो उदय माझा होता 

जगण्याला अर्थ आता का,

तो थाट माझा होता 

..... नकळत कळले मला हे ,

तो भास माझा होता